Sługa Boża Luiza Piccarreta nazywana przez Jezusa „Małą Córeczką Woli Bożej” urodziła się w Corato we Włoszech 23 kwietnia 1865 i tam zmarła 4 marca 1947 roku. Oddając się Jezusowi jako dusza ofiarna w wieku 16 lat, przeżyła około 65 lat na łożu cierpienia, dzieląc z Nim Jego Życie i Jego Mękę.
Sporządzenie owych Godzin Męki Pańskiej jest więc owocem dzielenia tej Męki Jezusa oraz nieustannej kontemplacji, co dusza ta czyniła na przestrzeni ponad trzydziestu lat. Nie jest zatem powierzchowną literaturą mistyczną osoby, która pragnie opublikować swoje rzekome wizje czy objawienia nadprzyrodzone. Jest natomiast bolesnym świadectwem życia ukrzyżowanego z miłości, długich lat przykutych do łóżka, przeżytych przez Luizę na modlitwie, w ciszy, w cieniu i w posłuszeństwie. I tylko posłuszeństwo zdołało ją zmusić do pisania po ogromnej walce, którą musiała stoczyć z samą sobą.
"Zegar" przybliża i przekazuje nam Mękę Jezusa, Jego cierpienie oraz Jego Miłość (a wraz z Jezusem, nierozłącznie z Nim, zjednoczona jest Jego i nasza ukochana Mama Bolesna). A wszystko to przybywa do nas za sprawą życia Luizy złożonego w ofierze.
Ale celem owych Godzin Męki Pańskiej nie jest tylko – jak pisze Luiza – "odtworzenie historii Męki, ponieważ jest wiele książek, które traktują o tym nabożnym temacie, i nie byłoby potrzeby pisania jeszcze jednej. Ale celem owych Godzin jest ZADOŚĆUCZYNIENIE, czyli dusza jednoczy rozmaite momenty Męki naszego Pana z wieloma różnymi przewinieniami i wspólnie z Jezusem daje godne zadośćuczynienie, i zwraca Mu niemal wszystkiego, co każde stworzenie jest Mu winne. Stąd też różne sposoby składania zadośćuczynień w owych Godzinach. To oznacza, że w niektórych fragmentach dusza błogosławi, w innych współczuje, w innych wychwala, w jeszcze innych niesie pociechę cierpiącemu Jezusowi, a w innych wynagradza, błaga, modli się i uprasza”.
Czyta: Aleksandra Barnat
Realizacja: VICONA
